சே.. ரொம்பவே செண்டிமெண்டா போய்ட்டுதோ.. சரி. கொஞ்சம் ஆசுவாசப் படுத்திக்கொண்டு மேல படியுங்க. வாழ்க்கைன்னா எத்தினையோ இடர்கள் வரத்தான் செய்யும். பல சமயம் எமக்கான பாதை எதென்று புரியாத குழப்பங்கள் உண்டாகும். ஆனால் அதையெல்லாம் தாண்டி எம்மை எமது வழியில் இட்டுச் செல்பவை தான் எமது கனவுகளும் இலட்சியங்களும். நாம் எவ்வளவுக்கு எவ்வளவு எமது இலட்சியத்தினை நேசிக்கிறோமோ அவ்வளவுக்கவ்வளவு அதற்க்கான பயணம் சுவாரசியமாக இருக்கும். அதிலும் துணைக்கு கூடவே இன்னொருவர் வருகிறார் என்றால் அந்தப் பயண அனுபவம் இன்னும் சுவாரசியமே.. ஆனாலும் அனந்தனின் துரதிர்ஷ்டம் நான் துணையாக வந்ததை விட தொந்தரவாக வந்ததுதான் அதிகம். இருந்தும் ஆரம்பத்தில் CCNA இலேயே இரண்டு தரம் பெயிலான போது அனந்தனின் நம்பிக்கை சற்றே ஆட்டம் கண்டிருந்த சமயம், எனக்கு மட்டும் நம்பிக்கை போகவில்லை. உன்னால் முடியும் என்றேன். மூன்றாவது முறையில் பாஸ். அதுக்கப்புறம் பிடிச்ச ஓட்டம் தான். இந்தப் பத்து வருசத்தில நாலாவது CCIE யும் எடுத்தாச்சு. எனக்குத் தெரிஞ்சு ரெண்டே ரெண்டு இலங்கையர் தான் இந்த நிலைல இருக்கினம். ஒன்று காரியப்பர் (இப்போ penta ccie), மற்றையது அனந்தன்.
கருத்துகள்